Heel vaak wordt mij de vraag gesteld: Waarom hardlopen?

Om niet te blijven hangen in de vicieuze cirkel van onwetenheid zal ik deze vraag niet beantwoorden met “Waarom niet?” 

Al kan ik serieus geen reden bedenken waarom niet. Toch heb ik voor degene die het lastig vinden om zichzelf te motiveren zo begin december, een lijstje opgesteld die hopelijk als stimulans kan werken in tijden dat je niet wil omdat..

Je te druk bent.
Het te koud is buiten.
Je moe bent.
Het al donker is.
Je chagrijnig bent.
Je geen tijd hebt.

Allereerst: er bestaat niet zoiets als geen tijd. Dit kan vertaald worden naar geen prioriteit. De vraag is, wat vind je belangrijk? Wil je..

Meer energie?
Waardoor je daarna weer productiever om kunt gaan met de ‘moetjes’ die je nog hebt liggen?
Fitter worden?
Een paar kilo’s kwijt?
Een frisse neus halen in de buitenlucht?
Je gedachten op een rijtje zetten?
Of juist even aan helemaal niks denken?

Heb je op minimaal één van bovenstaande met ja geantwoord? Hup, aan die hardloopschoenen!
Zodra je eenmaal buiten bent, gaat het vanzelf.

Schoenen aan en trek de deur achter je dicht. Het is koud buiten, de thermometer tikt de min aan. Ademen doet zeer, maar dat is alleen de eerste 600 meter. Je vouwt de uiteinden van je mouw wat strakker om je handen en maakt er vuisten van. Wat het ook is: de muziek, de omgeving of de opstekers van mede-hardlopers – het werkt. Je denkt na over dat ene en voordat je het weet valt het op z’n plek. Stoepje hier, heuvel daar. Water links, weg rechts. Je denkt niet na en wordt na vijf kilometer wakker geschud omdat je iPhone aangeeft dat je er al vijf kilometer op hebt zitten. T-splitsing: links is naar huis, rechts is doorgaan.

Right is the only right way to go.

Een glimlach, koude wangen en een zweetdruppel. Voordat je het weet zit je op de tien. Thuis een hete douche en dan onderuit op de bank met dat welverdiende biertje.

Graag gedaan. 🙂

 

Running is a gift.